جواب : سوالات قرآن برای ترویج و نشر فرهنگ کتاب آسمانی 33
دوستان صاحب خرد و اندیشه با تامل و تدبر در آیات قران بفرمایید آیا میتوان گناه کسی را به گردن گرفت آیا پذیرفتنی است ؟
جواب : هیچکس نمیتواند گناه دیگری را به گردن بگیرد و یا بخشی از گناه دیگری را عهده دار شود . بسیار دیده میشود که اصحاب مذاهب سنتی به افراد وعده میدهند که تو این کار را انجام بده گناهش به گردن من باشد یا اینکه من گناهش را بگردن می گیرم این دیدگاه غلط ناشی از باورهای سنتی با آیات قرآن هم خوانی و انطباق ندارد زیرا قرآن بروشنی بیان میکند که کسی نمی تواند بار گناه دیگری را بر عهده بگیرد
وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَإِن تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَى حِمْلِهَا لَا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى إِنَّمَا تُنذِرُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالغَيْبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَمَن تَزَكَّى فَإِنَّمَا يَتَزَكَّى لِنَفْسِهِ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ [فاطر : 18] و هیچ بار بردارنده ای بار گناه دیگری را بر نمی دارد و اگر برای حمل کردن گناهش کسی را صدا کند از بار گناه او چیزی حمل کرده نمی شود و اگر چه خویشاوند یا از نزدیکان او باشد غیر از این نیست که تو به کسانی هشدار می دهی که از پروردگارشان در نهان پرهیز میکنند و نماز برپا میدارند و هر کس پاکیزه شد غیر از این نیست که برای نفس خود پاکیزه میشود و بازگشت بسوی خداست ﴿۱۸﴾ {( کسانی که در این دنیا تقلید میکنند و کاری را که خودشان هم باور ندارند انجام میدهند وقتی از آنها سوال میکنم چرا این کار را انجام میدهید می گویند فلان مجتهد گفته گناه و ثوابش گردن خودش یا مثلآ کسی میگوید من میگم این کار را انجام بده گناهش گردن من این گفته در این آیه نقض میشود هیچ کس مسئول کارهای دیگری نیست و هر کس در آخرت خودش باید جوابگوی کارهایش باشد) }
دیدگاه های سنتی و مذهبی بسته به عقایدی که در خارج از قرآن کسب میکنند نمی توانند قیامت را آنگونه که قرآن میگوید بدرستی ترسیم نمایند و به تصور آنها روز حساب و داوری خداوند روز لابی کردن و چانه زدن و باند بازی و پارتی تراشی برای آمرزش مجرمین است آنها غافل از گفته ی قران هستند که نامه ی اعمال انسانها در آن روزطبق عملکرد هر انسانی از قبل آماده شده
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ [الحاقة : 19] اما کسی که کتابش به دست راست او داده می شود می گوید بیایید کتاب من را بخوانید 19
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيهْ [الحاقة : 25] و اما کسی که کتابش بدست چپش داده شود می گوید ای کاش کتابم به من داده نمی شد 25
و آن را در چشم بهم زدنی بدست صاحبش میدهند
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ [القمر : 50] و دستور ما نیست مگر یکباره مانند چشم بر هم زدن 50
و فرصتی برای چانه زدن نیست و هر نفسی نامه ی اعمالش را بدست خود نگاشته و نجات و رستگاریش در گرو اعمالش هست
وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِراً وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَداً [الكهف : 49] و کتاب نهاده شد و مجرمان را می بینی که از آنچه در آن (کتاب) است هراسان هستند و می گویند ای وای بر ما این کتاب را چه می شود که کوچک و نه بزرگی را باقی نمی گذارد ؟ مگر آنکه آن را شمرده است و آنچه را انجام داده اند بصورت حاضر می یابند و پروردگارت به احدی ستم نمی کند﴿۴۹﴾
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ [المدّثر : 38] هر نفسی در گرو آن چیزیست که کسب کرده 38
و تنها یک راه بسوی آرامش وجود دارد و آن سمت و سو و جهت بسوی پروردگار است
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ [القيامة : 10] كَلَّا لَا وَزَرَ [القيامة : 11] إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ [القيامة : 12] انسان در آن روز می گوید جای فرار کجاست ؟ 10 چنین نیست پناه گاهی وجود ندارد 11 در آن روز آرامشگاه بسوی پروردگار توست 12
در آن روز کسی از احوال دوست خود نمی پرسد
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً [المعارج : 10] و هیچ دوستی از حال دوستش نمی پرسد 10
و مجرم برای رهایی خود از عذاب حاضر است نزدیکترین کسان خود وهر کسی را فدا کند ولی خودش نجات یابد
يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ [المعارج : 11] وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ [المعارج : 12] وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ [المعارج : 13] وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً ثُمَّ يُنجِيهِ [المعارج : 14] در حالیکه آنها (دوستان) را می بینند (همه یکدیگر را می بینند) مجرم دوست دارد ای کاش از عذابخودش در آن روز فرزندش را به جای خودش عوض دهد و همسرش را و برادرش را (که بجای او عذاب شوند) 12 و خویشاوندی که او را پناه داده بود 13 و هر کس که در زمین است همگی (را بجای خودش جلوی عذاب دهد) سپس نجات پیدا کند 14
بدون تردید و با توجه به وضعیتی که قران از قیامت ترسیم میکند بسیار متفاوت با باور های خرافی و اوهام سنتی است و بسیار نادرست و غلط است اگر کسی بگوید گناهت را به عهده میگیرم یا گناهت به گردن من و اینگونه خرافات و اوهام قابل باور نیست
دوستان صاحب خرد و اندیشه با تامل و تدبر در آیات قران بفرمایید آیا میتوان گناه کسی را به گردن گرفت آیا پذیرفتنی است ؟
جواب : هیچکس نمیتواند گناه دیگری را به گردن بگیرد و یا بخشی از گناه دیگری را عهده دار شود . بسیار دیده میشود که اصحاب مذاهب سنتی به افراد وعده میدهند که تو این کار را انجام بده گناهش به گردن من باشد یا اینکه من گناهش را بگردن می گیرم این دیدگاه غلط ناشی از باورهای سنتی با آیات قرآن هم خوانی و انطباق ندارد زیرا قرآن بروشنی بیان میکند که کسی نمی تواند بار گناه دیگری را بر عهده بگیرد
وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَإِن تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَى حِمْلِهَا لَا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى إِنَّمَا تُنذِرُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالغَيْبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَمَن تَزَكَّى فَإِنَّمَا يَتَزَكَّى لِنَفْسِهِ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ [فاطر : 18] و هیچ بار بردارنده ای بار گناه دیگری را بر نمی دارد و اگر برای حمل کردن گناهش کسی را صدا کند از بار گناه او چیزی حمل کرده نمی شود و اگر چه خویشاوند یا از نزدیکان او باشد غیر از این نیست که تو به کسانی هشدار می دهی که از پروردگارشان در نهان پرهیز میکنند و نماز برپا میدارند و هر کس پاکیزه شد غیر از این نیست که برای نفس خود پاکیزه میشود و بازگشت بسوی خداست ﴿۱۸﴾ {( کسانی که در این دنیا تقلید میکنند و کاری را که خودشان هم باور ندارند انجام میدهند وقتی از آنها سوال میکنم چرا این کار را انجام میدهید می گویند فلان مجتهد گفته گناه و ثوابش گردن خودش یا مثلآ کسی میگوید من میگم این کار را انجام بده گناهش گردن من این گفته در این آیه نقض میشود هیچ کس مسئول کارهای دیگری نیست و هر کس در آخرت خودش باید جوابگوی کارهایش باشد) }
دیدگاه های سنتی و مذهبی بسته به عقایدی که در خارج از قرآن کسب میکنند نمی توانند قیامت را آنگونه که قرآن میگوید بدرستی ترسیم نمایند و به تصور آنها روز حساب و داوری خداوند روز لابی کردن و چانه زدن و باند بازی و پارتی تراشی برای آمرزش مجرمین است آنها غافل از گفته ی قران هستند که نامه ی اعمال انسانها در آن روزطبق عملکرد هر انسانی از قبل آماده شده
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ [الحاقة : 19] اما کسی که کتابش به دست راست او داده می شود می گوید بیایید کتاب من را بخوانید 19
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيهْ [الحاقة : 25] و اما کسی که کتابش بدست چپش داده شود می گوید ای کاش کتابم به من داده نمی شد 25
و آن را در چشم بهم زدنی بدست صاحبش میدهند
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ [القمر : 50] و دستور ما نیست مگر یکباره مانند چشم بر هم زدن 50
و فرصتی برای چانه زدن نیست و هر نفسی نامه ی اعمالش را بدست خود نگاشته و نجات و رستگاریش در گرو اعمالش هست
وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِراً وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَداً [الكهف : 49] و کتاب نهاده شد و مجرمان را می بینی که از آنچه در آن (کتاب) است هراسان هستند و می گویند ای وای بر ما این کتاب را چه می شود که کوچک و نه بزرگی را باقی نمی گذارد ؟ مگر آنکه آن را شمرده است و آنچه را انجام داده اند بصورت حاضر می یابند و پروردگارت به احدی ستم نمی کند﴿۴۹﴾
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ [المدّثر : 38] هر نفسی در گرو آن چیزیست که کسب کرده 38
و تنها یک راه بسوی آرامش وجود دارد و آن سمت و سو و جهت بسوی پروردگار است
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ [القيامة : 10] كَلَّا لَا وَزَرَ [القيامة : 11] إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ [القيامة : 12] انسان در آن روز می گوید جای فرار کجاست ؟ 10 چنین نیست پناه گاهی وجود ندارد 11 در آن روز آرامشگاه بسوی پروردگار توست 12
در آن روز کسی از احوال دوست خود نمی پرسد
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً [المعارج : 10] و هیچ دوستی از حال دوستش نمی پرسد 10
و مجرم برای رهایی خود از عذاب حاضر است نزدیکترین کسان خود وهر کسی را فدا کند ولی خودش نجات یابد
يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ [المعارج : 11] وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ [المعارج : 12] وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ [المعارج : 13] وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً ثُمَّ يُنجِيهِ [المعارج : 14] در حالیکه آنها (دوستان) را می بینند (همه یکدیگر را می بینند) مجرم دوست دارد ای کاش از عذابخودش در آن روز فرزندش را به جای خودش عوض دهد و همسرش را و برادرش را (که بجای او عذاب شوند) 12 و خویشاوندی که او را پناه داده بود 13 و هر کس که در زمین است همگی (را بجای خودش جلوی عذاب دهد) سپس نجات پیدا کند 14
بدون تردید و با توجه به وضعیتی که قران از قیامت ترسیم میکند بسیار متفاوت با باور های خرافی و اوهام سنتی است و بسیار نادرست و غلط است اگر کسی بگوید گناهت را به عهده میگیرم یا گناهت به گردن من و اینگونه خرافات و اوهام قابل باور نیست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر