پاسخ به سوالات قرآن برای ترویج و نشر فرهنگ کتاب آسمانی 59
فرهيختگان اندیشمند برخی از دیدگاههای مذهبی برای توجیه اعمال خود صفاتی را به پیامبران و مومنان نسبت میدهند که در آموزه های قران شرک تلقی میشوند و با مستمسک قرار دادن این حربه میگویند که پیامبر و امامان اعمال ما را میبینند و در قیامت نیز نه جوابگوی خدا بلکه باید جوابگوی امام زمان باشیم ترجمه های غلط نیز که بر زبان غیر قران و بر اساس باور های مذهبی نگاشته شده این مطلب را تشدید می کنند
لطفآ با تدبر و تفکر در آیات الله حکیم بفرمایید آیا در سوره ی زیرا مومنان و رسول نیز اعمال مومنین را رصد میکنند ؟ یا معنی صحیح آیه این است که فقط خداست که اعمال شما و رسولش و مومنان را می بیند ؟
وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ [التوبة : 105]
پاسخ : با توجه به س تنفیس در آیه که فعل مضارع را مربوط و موکول به آینده میکند ومعنی >> فَسَيَرَى اللّهُ در آیه میشود خدا بزودی میبیند >>و چون قرار دادن قید زمان برای خدا نا مفهوم و غلط است ما نمی توانیم بگوییم که خدا الان نمی بیند و از اعمال آینده خبر ندارد و در آینده خواهد دید
فعل یری متعدی است و مفعولش ضمیر کم است و به این معنی که خدا اعمال شما و رسول و مومنان را در آخرت نشان میدهد وبدلیل اینکه ما در آخرت اعمالمان را میبینیم >>> فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ [الزلزلة : 7] وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ [الزلزلة : 8] که با این نظر موافقم
برخی معتقدند که رسول و مومنان در جمله فاعل هستند وهمانگونه که خدا همه ی اعمال را می بیند رسول و مومنان نیز مانند خدا اعمال انسانها را می بینند و همین باعث انحرافی بزرگ میگردد زیرا این گروه دو دسته اند برخی می گویند که این فقط مربوط به زمان رسول بوده که آنها در آن موقع میدیدند که این دیدگاه یعنی قران را محدود کردن به زمان محمد در حالیکه آیات قرآن برای عالمین یعنی جهانیان در هر زمان و مکانیست و محدود ساختن صرف آن به زمان رسول واختراع کردن و جعل کردن شان نزول و اسباب نزول برای رسیدن به اهداف و مقاصد خاص مذهبی ضایع کردن قرآن و پوشاندن لباس حق بر باطل است برای بطلان این نظر کافیست به چند آیه قبل در همین سوره توبه آیه ی 94 نگاهی بیندازیم تا متوجه شویم که در این آیه از مومنان خبری نیست وفقط میگوید >>> ....وَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ .....
يَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَيْهِمْ قُل لاَّ تَعْتَذِرُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللّهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ وَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ [التوبة : 94] از شما عذر خواهی میکنند وقتی بسوی آنها برگشتید . بگو عذر خواهی نکنید هرگز شما را باور نمیکنم. البته که خدا ما را از اخبار شما آگاه کرد. و بزودی خدا بشما نشان میدهد عمل شما و رسولش را سپس بسوی دانای غیب و آشکار باز گردانیده میشوید وشما را آگاه میکند به آنچه عمل میکردید﴿۹۴﴾جالب است که این آیه زمانی را بازگو میکند که عمل انجام شده و خدا اخبار آن را داده >>>..... قَدْ نَبَّأَنَا اللّهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ....>>>
اما نظر گروه دوم که شرک مطلق است و توهم و خرافات را ترویج میکند اینست که رسول و مومنان در هر لحظه اعمال ما را رصد میکنند آنها بر این باورند که رسول و مومنانی که (درخیال و توهم آنها) معصوم نیز هستند مانند خدا اعمال مارا می بینند و هر لحظه ما را زیر نظر دارند در حالیکه این بر خلاف آیات است زیرا قرآن بروشنی میگوید کسانی که مرده اند هیچ اطلاعی از این دنیا ندارندو قادرنیستند که حتی صدای مارا بشنوند و تنها خداست که حاضر و ناظر بر اعمال انسانهاست و آنها با این انحراف کسان دیگری را با خدا شریک میکنند که به همراه خدا حاضر و ناظر بر اعمال انسانها هستند
نظر بنده اینست که در آیه >>....سیری الله عملکم ....>>جمله تمام است و >>> ..... وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ....>>> مبتداهایی هستند که خبر آنها محذوف است و خبر آنها در جمله ی قبل آمده الله سیریهم و فعل یری متعدی است بنا بر این معنی آیه چنین میشود
وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّـهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ۖ وَسَتُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٠٥﴾
و بگو عمل کنید بزودی خدا عمل شما و رسولش و مومنان را نشان می دهد . وبزودی بسوی دانای غیب و آشکار بازگردانده می شوید و شما را به آنچه عمل میکردید آگاه می کند ﴿۱۰۵﴾
و یا میتوان نوشت >>> و بگو عمل کنید خدا همه ی عمل شما و رسولش و مومنان را می بیند . وبزودی بسوی دانای غیب و آشکار بازگردانده می شوید و شما را به آنچه عمل میکردید آگاه می کند ﴿۱۰۵﴾
*********************
سخنی با عزیزانی که باورمند به قران هستند
اختلافات در بررسی نحو میان عالمان بصره (بصریُّون) و عالمان کوفه (کوفیُّون)در ارتباط با مرفوع بودن و یا مرفوع نبودن خبرجامد
بررسی رافع نبودن خبر جامد از نظر بصریُّون و کوفیُّون:
بصری:رافع بودن یک کلمه منوط به این است که اسم ظاهری را بنا بر فاعلیّت رفع دهد،که این مخصوص فعل یا شبیه
به فعل است.
کوفی:خبر رافع است چرا که در مکان و موضع هر خبر جامدی میتوان صفت قرار داد مانند "زید أخوک" که "زید
قریبک" هم میتوانیم بگوییم.
نظر سیوطی
نتیجه:قابل ذکر است،فرض که بتوان صفت جایگزین خبر جامد کرد،باز خود خبر را نمیتوان رافع دانست چون جامد
است.بنابراین نظر کوفی قابل قبول نیست.
البته جناب سیوطی گفته است که برای این قسم نظائر فراوانی داریم.
دارای معنای فعل باشد مثل"زیدٌ هذه "زیرا زید به معنای انبّه یا اشیر میباشد.و خبری که دارای حروف فعل باشد مانند "هذا ضرب"که
ضرب به معنای عسل غلیظ استبا توجه به این توضیحات مطابقت خبر جامد با مبتدایش عدداً و جنساً لزومی ندارد.
2.مشتق:همان طور که گفته شد خبر جامد خبریست که رافع اسم ظاهر و ضمیر اعم از بارز و مستتر،نباشد و همچنین
1 متضمن معنای فعل و حروف فعل هم نباشد.اما در خبر مفرد مشتق یا خبری که مؤول به مشتق باشد اینچنین نیست.
بلکه
دارای ضمیریست که در آن استقراء یافته است.
مبتدا
لفظ مبتداء اسم مفعول از باب افعال است و چون در رسم الخط همزه ی الم الفعل بالی الف نوشته میشود برخی همزه
را بعد الف می نویسند،لذا غالب طالب با الف ممدوده می خوانند و منشاء این غلط مشهور همین اشتباه در رسم الخط
است.
مبتدا بر دو نوع است :مبتدا اسمی و وصفی که بصورت جداگانه بحث میشود انشاالله.
مبتدا اسمی
تعریف:اسمی است مرفوع که غالبأ اول جمله می آید. » اللُه یضاعفُ لمن یشاءُ «
که دارای خصوصیات زیر میباشد:
1.مخبر عنه است
2.(خالی از عوامل لفظی اصلی است
1
2.زائده:آنچه معنأ از آن مستغنی هستیم و نیازی هم به متعلق ندارد. ک بعضی حروف جر مثل من و _ ب _ و برخی از
حروفی که تقویت کننده ی معنای جمله و تأکید کننده ی مضمون آن است.»هل من خالقٍ غیرُ اللِه «
3.شبه زائده:منحصر به بعضی از حروف جر میباشد که دارای معنای مشخصی در جمله هستند اما متعلق ندارند.ک رُبَّ
در مثال»رُبَّ قادمٍ غریب أفادنا«
3.(بعد از آن کلمه ای است)خبر( که معنای اساسی جمله را تمام میکند.
4.(عامل رفع در مبتدا ابتداییت میباشد زیرا که هیچ عامل لفظی برای آن نداریم.
اشکال مبتدا
1.علم:»و اهللُ قدیرُ«.
2.ضمیر منفصل مرفوع: و هو القادر
3.ذوالالم:النبی اولی بالمومنین
4.اسم موصول:الذین کفروا
5.اسم اشاره:هذا صراط المستقیم
6.مضاف به یکی از معارف:ربکم أعلم بما فی نفوسکم
1
عوامل لفظی که درکالم وجود دارند و با حواس ادراک میشوند)بر خالف معنوی( بر سه قسمتند: 1.اصلی:آنچه مستغنی شدن از آن
موجب فساد در معنای مقصود میشود)معنأ( همچنین در لفظ)لفظأ(.ک افعال،عوامل نصب و جر و... و اکثر حروف جر.
و برخی هم گفته اند که مبتدا و خبر در همدیگر عمل میکنند.
البته جناب سیوطی گفته است که برای این قسم نظائر
فراوانی داریم.»أیَّاً ما تَدعوُا فلهُ األسماءُ الحُسنی«
انواع خبر
انواع خبر شامل مفرد،جمله و شبه جمله میشود.
مفرد:خبر مفرد آن است که عوامل چه لفظی و چه تقدیری روی آن تأثیر بگذارد.
خبر مفرد به اعتباری به چهار بخش تقسیم میشود:
1.این خبر اساساً معمولی نداشته باشد.»هذا زیدٌ«
2.این خبر اسمی را مجرور نماید.»زیدٌ غالمٌ عمروٍ«
3.این خبر اسمی را مرفوع نماید.»زیدٌ قائمٌ ابوهُ«
4.و عالوه بر رفع دادن به اسمی،اسم دیگری را نصب دهد.»هذا ضاربٌ ابوهُ عمراً«
خبر مفرد به اعتباری هم به دو قسم تقسیم میشود:جامد و مشتق
1.جامد:
خبری که رافع اسم ظاهر و ضمیر اعم از بارز و مستتر،نباشد و همچنین خبری است که متضمن معنای فعل و حروف
2 فعل هم نباشد
»المالُ والبنونُ زینةٌ«
فرهيختگان اندیشمند برخی از دیدگاههای مذهبی برای توجیه اعمال خود صفاتی را به پیامبران و مومنان نسبت میدهند که در آموزه های قران شرک تلقی میشوند و با مستمسک قرار دادن این حربه میگویند که پیامبر و امامان اعمال ما را میبینند و در قیامت نیز نه جوابگوی خدا بلکه باید جوابگوی امام زمان باشیم ترجمه های غلط نیز که بر زبان غیر قران و بر اساس باور های مذهبی نگاشته شده این مطلب را تشدید می کنند
لطفآ با تدبر و تفکر در آیات الله حکیم بفرمایید آیا در سوره ی زیرا مومنان و رسول نیز اعمال مومنین را رصد میکنند ؟ یا معنی صحیح آیه این است که فقط خداست که اعمال شما و رسولش و مومنان را می بیند ؟
وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ [التوبة : 105]
پاسخ : با توجه به س تنفیس در آیه که فعل مضارع را مربوط و موکول به آینده میکند ومعنی >> فَسَيَرَى اللّهُ در آیه میشود خدا بزودی میبیند >>و چون قرار دادن قید زمان برای خدا نا مفهوم و غلط است ما نمی توانیم بگوییم که خدا الان نمی بیند و از اعمال آینده خبر ندارد و در آینده خواهد دید
فعل یری متعدی است و مفعولش ضمیر کم است و به این معنی که خدا اعمال شما و رسول و مومنان را در آخرت نشان میدهد وبدلیل اینکه ما در آخرت اعمالمان را میبینیم >>> فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ [الزلزلة : 7] وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ [الزلزلة : 8] که با این نظر موافقم
برخی معتقدند که رسول و مومنان در جمله فاعل هستند وهمانگونه که خدا همه ی اعمال را می بیند رسول و مومنان نیز مانند خدا اعمال انسانها را می بینند و همین باعث انحرافی بزرگ میگردد زیرا این گروه دو دسته اند برخی می گویند که این فقط مربوط به زمان رسول بوده که آنها در آن موقع میدیدند که این دیدگاه یعنی قران را محدود کردن به زمان محمد در حالیکه آیات قرآن برای عالمین یعنی جهانیان در هر زمان و مکانیست و محدود ساختن صرف آن به زمان رسول واختراع کردن و جعل کردن شان نزول و اسباب نزول برای رسیدن به اهداف و مقاصد خاص مذهبی ضایع کردن قرآن و پوشاندن لباس حق بر باطل است برای بطلان این نظر کافیست به چند آیه قبل در همین سوره توبه آیه ی 94 نگاهی بیندازیم تا متوجه شویم که در این آیه از مومنان خبری نیست وفقط میگوید >>> ....وَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ .....
يَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَيْهِمْ قُل لاَّ تَعْتَذِرُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللّهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ وَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ [التوبة : 94] از شما عذر خواهی میکنند وقتی بسوی آنها برگشتید . بگو عذر خواهی نکنید هرگز شما را باور نمیکنم. البته که خدا ما را از اخبار شما آگاه کرد. و بزودی خدا بشما نشان میدهد عمل شما و رسولش را سپس بسوی دانای غیب و آشکار باز گردانیده میشوید وشما را آگاه میکند به آنچه عمل میکردید﴿۹۴﴾جالب است که این آیه زمانی را بازگو میکند که عمل انجام شده و خدا اخبار آن را داده >>>..... قَدْ نَبَّأَنَا اللّهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ....>>>
اما نظر گروه دوم که شرک مطلق است و توهم و خرافات را ترویج میکند اینست که رسول و مومنان در هر لحظه اعمال ما را رصد میکنند آنها بر این باورند که رسول و مومنانی که (درخیال و توهم آنها) معصوم نیز هستند مانند خدا اعمال مارا می بینند و هر لحظه ما را زیر نظر دارند در حالیکه این بر خلاف آیات است زیرا قرآن بروشنی میگوید کسانی که مرده اند هیچ اطلاعی از این دنیا ندارندو قادرنیستند که حتی صدای مارا بشنوند و تنها خداست که حاضر و ناظر بر اعمال انسانهاست و آنها با این انحراف کسان دیگری را با خدا شریک میکنند که به همراه خدا حاضر و ناظر بر اعمال انسانها هستند
نظر بنده اینست که در آیه >>....سیری الله عملکم ....>>جمله تمام است و >>> ..... وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ....>>> مبتداهایی هستند که خبر آنها محذوف است و خبر آنها در جمله ی قبل آمده الله سیریهم و فعل یری متعدی است بنا بر این معنی آیه چنین میشود
وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّـهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ۖ وَسَتُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٠٥﴾
و بگو عمل کنید بزودی خدا عمل شما و رسولش و مومنان را نشان می دهد . وبزودی بسوی دانای غیب و آشکار بازگردانده می شوید و شما را به آنچه عمل میکردید آگاه می کند ﴿۱۰۵﴾
و یا میتوان نوشت >>> و بگو عمل کنید خدا همه ی عمل شما و رسولش و مومنان را می بیند . وبزودی بسوی دانای غیب و آشکار بازگردانده می شوید و شما را به آنچه عمل میکردید آگاه می کند ﴿۱۰۵﴾
*********************
سخنی با عزیزانی که باورمند به قران هستند
اختلافات در بررسی نحو میان عالمان بصره (بصریُّون) و عالمان کوفه (کوفیُّون)در ارتباط با مرفوع بودن و یا مرفوع نبودن خبرجامد
بررسی رافع نبودن خبر جامد از نظر بصریُّون و کوفیُّون:
بصری:رافع بودن یک کلمه منوط به این است که اسم ظاهری را بنا بر فاعلیّت رفع دهد،که این مخصوص فعل یا شبیه
به فعل است.
کوفی:خبر رافع است چرا که در مکان و موضع هر خبر جامدی میتوان صفت قرار داد مانند "زید أخوک" که "زید
قریبک" هم میتوانیم بگوییم.
نظر سیوطی
نتیجه:قابل ذکر است،فرض که بتوان صفت جایگزین خبر جامد کرد،باز خود خبر را نمیتوان رافع دانست چون جامد
است.بنابراین نظر کوفی قابل قبول نیست.
البته جناب سیوطی گفته است که برای این قسم نظائر فراوانی داریم.
دارای معنای فعل باشد مثل"زیدٌ هذه "زیرا زید به معنای انبّه یا اشیر میباشد.و خبری که دارای حروف فعل باشد مانند "هذا ضرب"که
ضرب به معنای عسل غلیظ استبا توجه به این توضیحات مطابقت خبر جامد با مبتدایش عدداً و جنساً لزومی ندارد.
2.مشتق:همان طور که گفته شد خبر جامد خبریست که رافع اسم ظاهر و ضمیر اعم از بارز و مستتر،نباشد و همچنین
1 متضمن معنای فعل و حروف فعل هم نباشد.اما در خبر مفرد مشتق یا خبری که مؤول به مشتق باشد اینچنین نیست.
بلکه
دارای ضمیریست که در آن استقراء یافته است.
مبتدا
لفظ مبتداء اسم مفعول از باب افعال است و چون در رسم الخط همزه ی الم الفعل بالی الف نوشته میشود برخی همزه
را بعد الف می نویسند،لذا غالب طالب با الف ممدوده می خوانند و منشاء این غلط مشهور همین اشتباه در رسم الخط
است.
مبتدا بر دو نوع است :مبتدا اسمی و وصفی که بصورت جداگانه بحث میشود انشاالله.
مبتدا اسمی
تعریف:اسمی است مرفوع که غالبأ اول جمله می آید. » اللُه یضاعفُ لمن یشاءُ «
که دارای خصوصیات زیر میباشد:
1.مخبر عنه است
2.(خالی از عوامل لفظی اصلی است
1
2.زائده:آنچه معنأ از آن مستغنی هستیم و نیازی هم به متعلق ندارد. ک بعضی حروف جر مثل من و _ ب _ و برخی از
حروفی که تقویت کننده ی معنای جمله و تأکید کننده ی مضمون آن است.»هل من خالقٍ غیرُ اللِه «
3.شبه زائده:منحصر به بعضی از حروف جر میباشد که دارای معنای مشخصی در جمله هستند اما متعلق ندارند.ک رُبَّ
در مثال»رُبَّ قادمٍ غریب أفادنا«
3.(بعد از آن کلمه ای است)خبر( که معنای اساسی جمله را تمام میکند.
4.(عامل رفع در مبتدا ابتداییت میباشد زیرا که هیچ عامل لفظی برای آن نداریم.
اشکال مبتدا
1.علم:»و اهللُ قدیرُ«.
2.ضمیر منفصل مرفوع: و هو القادر
3.ذوالالم:النبی اولی بالمومنین
4.اسم موصول:الذین کفروا
5.اسم اشاره:هذا صراط المستقیم
6.مضاف به یکی از معارف:ربکم أعلم بما فی نفوسکم
1
عوامل لفظی که درکالم وجود دارند و با حواس ادراک میشوند)بر خالف معنوی( بر سه قسمتند: 1.اصلی:آنچه مستغنی شدن از آن
موجب فساد در معنای مقصود میشود)معنأ( همچنین در لفظ)لفظأ(.ک افعال،عوامل نصب و جر و... و اکثر حروف جر.
و برخی هم گفته اند که مبتدا و خبر در همدیگر عمل میکنند.
البته جناب سیوطی گفته است که برای این قسم نظائر
فراوانی داریم.»أیَّاً ما تَدعوُا فلهُ األسماءُ الحُسنی«
انواع خبر
انواع خبر شامل مفرد،جمله و شبه جمله میشود.
مفرد:خبر مفرد آن است که عوامل چه لفظی و چه تقدیری روی آن تأثیر بگذارد.
خبر مفرد به اعتباری به چهار بخش تقسیم میشود:
1.این خبر اساساً معمولی نداشته باشد.»هذا زیدٌ«
2.این خبر اسمی را مجرور نماید.»زیدٌ غالمٌ عمروٍ«
3.این خبر اسمی را مرفوع نماید.»زیدٌ قائمٌ ابوهُ«
4.و عالوه بر رفع دادن به اسمی،اسم دیگری را نصب دهد.»هذا ضاربٌ ابوهُ عمراً«
خبر مفرد به اعتباری هم به دو قسم تقسیم میشود:جامد و مشتق
1.جامد:
خبری که رافع اسم ظاهر و ضمیر اعم از بارز و مستتر،نباشد و همچنین خبری است که متضمن معنای فعل و حروف
2 فعل هم نباشد
»المالُ والبنونُ زینةٌ«
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر