۱۰۵ _ تقیه چیست ؟

پاسخ به سوالات قرآن برای ترویج و نشر فرهنگ کتاب آسمانی 105 فرهیختگان و اندیشمندان مومن با تدبر و تعقل در آیات کتاب حکیم بفرمایید 1 - تقیه چیست ؟ 2 - آیا تقیه در قران هست ؟ جواب : تقیه از ریشه ی وقی که تقوی نیز از همین ریشه است به معنی حفظ کردن و محافظت کردن و حذر کردن ترجمه شده متقین کسانی هستند که از نزدیک شدن به حریم و حدود خدا حذر میکنند تا از خودشان در مقابل عذاب خدا محافظت کنند کلمه ی تقیه در قرآن نیست و نوعی حرافی و تحریف آخوندی است اما بر اثر جهالت انسانها آنگونه که قرآن می گوید گاهی کافران ومشرکان مومنان و خدا باوران را مورد تعدی و آزار قرار میدادند و بسیاری اوقات آنها را می کشتند و از بین میبردند آیاتی در قرآن هست که مومنان را راهنمایی میکند که در مواقعی که جانشان در خطر است باید ابتدا ببینند که با چه کسانی در چه حد از شعور سخن میگویند و اینکه آیا فرد شنونده صلاحیت و ظرفیت پذیرش نظر گوینده را دارد یا خیر حتی در مورد ذکر و تذکر قرآن میگوید اعلی ۹ اگر تذکر دادن سود میدهد تذکر بده فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَىٰ﴿٩﴾ پس اگر تذکر دادن سود میدهد تذکر بده ﴿۹﴾ در قرآن از کسی در در زمان موسی سخن می گوید که ایمانش را مخفی میکرد مبادا گزندی از فرعون و اطرافیانش به او برسد غافر ۲۸ وَقَالَ رَجُلٌ مُّؤْمِنٌ مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَن يَقُولَ رَبِّيَ اللَّـهُ وَقَدْ جَاءَكُم بِالْبَيِّنَاتِ مِن رَّبِّكُمْ ۖ وَإِن يَكُ كَاذِبًا فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ ۖ وَإِن يَكُ صَادِقًا يُصِبْكُم بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ ۖ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ ﴿٢٨﴾ و مردی مومن از خاندان فرعون که ایمانش را مخفی میکرد گفت : آیا می خواهید مردی را بکشید که که می گوید پروردگار من خداست ؟ و در حالیکه از جانب خدا برایتان دلایل روشنگر آورده و اگر او دروغ گفته باشد دروغش فقط گریبان او را می گیرد اما اگر راستگو باشد بعضی از آن چیزهایی که به شما وعده داده شده به شما میرسد البته خدا کسی را که دروغگوی اسراف کننده است را هدایت نمی کند ﴿۲۸﴾ دقت در این آیه ما را متوجه این مطلب میسازد که این فرد مومن فرصت طلب نیست و تقیه نمیکند که مردم فریبی کند و از تقیه کردن هدفی غیر از تثبیت ایمانش ندارد و بدنبال رفاه و مالو مکنت اندوزی نیست و حتی با بحث و گفتگو با فرعونیان و اعتراض به کشتن موسی جانش را به خطر می اندازد تا جان موسی را نجات دهد در جای دیگری خدا از کسانی سخن میگوید که با اینکه نحل ۱۰۶ مَن كَفَرَ بِاللَّـهِ مِن بَعْدِ إِيمَانِهِ إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمَانِ وَلَـٰكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللَّـهِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿١٠٦﴾ کسی که بعد از ایمانش خدا را انکار کند غیر از کسی است که بزور وادار (به انکار) میشود ولی قلبش مطمئن به ایمان است . ولیکن هرکس که بوسیله ی کفر سینه گشود (با سینۀ گشاده کفررا پذیرفت) پس خشمی از خدا بر آنهاست و برای آنها عذابی بزرگ است ﴿۱۰۶﴾ این آیات دقیقآ ما را متوجه این مطلب می سازد که هدف از آنچه امروز به آن تقیه میگویند و چنین کلمه ای در قرآن نیست نوعی سو استفاده از موقعیت ها برای ثروت اندوزی و فریب و دروغ نیست که برخی از روحانیون رفتارهای خود را با آن توجیه میکنند بلکه تخفیف فشاریست که بدلیل ایمانشان بر آنها وارد می شود