۱۳۹۲ آبان ۳۰, پنجشنبه

25 - معنی عرش در قرآن چیست ؟



جواب : سوالات قرآن برای ترویج و نشر فرهنگ کتاب آسمانی 25

دوستان اندیشمند با تعقل و تدبر در آیات قرآن بفرمایید معنی عرش در قرآن چیست ؟

فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُلْ حَسْبِيَ اللّهُ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ [التوبة : 129] پس اگر رویشان را برگرداندند بگو تنها خدا برای من کافیست غیر از او خدایی نیست بر او توکل کرده ام و او پروردگار عرش بزرگ است 129
جواب : عرش چیست ؟
عرش در لغت به معنی ، آلونک ، کپر ، خانه ، کاخ ، سایبان ، خیمه یاچادر ، ستون ، پایه ، مایه برپایی یک چیز ، عزت و قدرت نیز گفته میشود که در قرآن به بسیاری از این موارد اشاره شده
از دید نگارنده عرش به مجموعه ای از قوانین و دستورات (امر) گفته میشود که در کتاب خداوند مکتوب است و بر اساس آنها هستی و حیات شکل گرفته و مرگ عارض میگردد و سپس در روز قیامت دوباره باز میگردد و هستی و حیات شکل میگیرند به بیانی دیگر عرش = امری است که بوسیله الله واحد قادرمتعال تدبیرمی شود و این فقط در ید قدرت خداوند است و دلیلی بر عزت واقتدار خداست  >>> يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاء كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِيدُهُ وَعْداً عَلَيْنَا إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ [الأنبياء : 104]  روزی که آسمان رادر هم می پیچیم  مانند پیچیدن ورقهایی برای کتابها همانگونه که خلقت را اول بار آغاز کردیم (به همان صورت) بازش میگردانیم این وعده ای بر عهده ی ماست و ما آن را انجام خواهیم داد ﴿۱۰۴﴾ کافران زندگی پس از مرگ را انکار میکنند و خداوند انجام  آن را وعده میدهد
و این عرش بر هشت اساس و ماده استوار است که در پی به آنها می پردازیم
ویژگی های عرش
 قرآن میگوید که اساس عرش خداوند بر اساس آب استوار است و میگوید که خداوند همه چیز را بوسیله ی آب زنده کرد در روز قیامت نیز چنین است و انسانها برای زنده ماندن نیاز به نوشیدن آب دارند آیات قران این را تصریح میکنند >> عَيْناً يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ [المطففين : 28] چشمه ای که مقربان از آن می نوشند 28
وَهُوَ الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ [هود : 7]  و او کسیست که آسمانها وزمین را در شش روزخلق کرد وعرش اوبر آب بود قطعاٌ شما را مبتلا میکند  کدامیک از شما بهتر عمل میکند و اگر بگویی که شما پس از مرگ برانگیخته میشوید کسانی که کافر شدند میگویند حتماٌ این غیر از جادویی آشکار نیست﴿۷﴾
أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقاً فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ [الأنبياء : 30  آیا کسانی که کافر شدند نمی بینند که آسمانها و زمین بسته بودند و ما آنها را باز کردیم ؟ و بوسیله ی آب هر چیز را زنده کردیم آیا ایمان نمی آورند ؟﴿۳۰﴾
عرش بوسیله ی 8 هشت حمل میشود
سوره ی حاقه  17 از حمل عرش در روز قیامت توسط هشت حمل میشود اما اشاره ای به این ندارد که این هشت چیست آیا نسان است و یا جن و یا ملایکه ؟ که به نظر این جانب با توجه به صفات قرآن که در 3 صفت با عرش مشترک است ممکن است این هشت صفت قرآن است که بر اساس آنها عرش را حمل میکنند این صفات بدینگونه است
صفات عرش
 1- ذوالعرش المجید  2- رب العرش الکریم  3- رب العرش العظیم و صفات
صفات قرآن
قرآن دارای 8 هشت صفت  میباشد که در خود قران و در آیات مختلف مکتوب است
ا – قرآن مجید 2- قرآن کریم 3 - قرآن عظیم 4- قرآن حکیم 5 - قرآن مبین 6- قرآن ذی الذکر 7- قرآن عجیب 8 –قرآن عربی غیر ذی عوج
فساد و تباهی عرش
در دو سوره ی اسراء42  و انبیاء 22 اشاره میکند اگر دو خدا وجود داشت عرش به فساد و تباهی کشیده می شد زیرا تدبیر دو امر در یک مجموعه ی قانونمند ممکن نیست و تضادها و تناقضهای مختلف ایجاد فساد و تباهی می کند
در سوره ی مومنون 86 و114 می گوید عرش عظیم مخصوص خداست که ملکوت همه چیز در دستهای اوست
زمر 75 و غافر 7 یاد آوری میکند که عرش محدوده و چهار چوبی دارد (صفات عرش) و کسانی که عرش را حمل میکنند و کسانی که پیرامون عرش هستند خدا را ستایش میکنند
سوره ی غافر 15 تلاقی روح و عرش و انذار از روز تلاق میگوید و سوال میکند مالکیت آن روز برای کیست ؟
زخرف از یکتایی خدا و اینکه فرزندی ندارد سخن می گوید و خدا را که پروردگار عرش است را از آنچه توصیف میکنند تسبیح و تنزیه میکند
برای عزیزانی که میخواهند تحقیق کنند آیاتی را که کلمه ی عرش در آنها بکار رفته همگی را بطور کامل  نوشته ام
قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ [المؤمنون : 86] بگو پروردگار آسمانهای هفت گانه و پروردگار عرش عظیم کیست؟ ﴿۸۶﴾
إِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثاً وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَالأَمْرُ تَبَارَكَ اللّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ [الأعراف : 54]  قطعاً پروردگار شما خدا کسی است که آسمانها وزمین را در شش روز خلق کرد سپس بر عرش پرداخت شب روز را طلب میکند و آن را سریع می پو شاند و خورشید و ماه و ستاره ها به دستور او حرکت میکنند آگاه باشید خلق و دستور مخصوص اوست پروردگار جهانیان با برکت است ﴿۵۴﴾
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ [السجدة : 4] خدا کسی است که آسمانها و زمین و آنچه میان انهاست را در شش روز خلق کرد سپس بر عرش پرداخت برای شما غیر از او هیچ ولی و شفیعی وجود ندارد آیا متذکر (این مطلب) نمی شوید ؟﴿۴﴾
الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ الرَّحْمَنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيراً [الفرقان : 59]  کسی که آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست را در شش روز آفرید سپس بر عرش رحمتگر اراده کرد پس بوسیله ی آن از (خدای) آگاه بپرس ﴿۵۹﴾

اللّهُ الَّذِي رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لأَجَلٍ مُّسَمًّى يُدَبِّرُ الأَمْرَ يُفَصِّلُ الآيَاتِ لَعَلَّكُم بِلِقَاء رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ [الرعد : 2]  خدا کسی است که آسمانها را بدون ستونی که شما آن را ببینید بر افراشت سپس بر عرش پرداخت و خورشید و ماه را به حرکت درآورد هرکدامشان تا سررسیدی معین جاری هستند کارها را تدبیر می کند آیات را بصورت مفصل بیان می کند باشد که شما به پیوستن به پروردگارتان یقین پیدا کنید ﴿۲﴾
إِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُدَبِّرُ الأَمْرَ مَا مِن شَفِيعٍ إِلاَّ مِن بَعْدِ إِذْنِهِ ذَلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ [يونس : 3]  به یقین پروردگار شما کسی است که آسمانها وزمین را در شش روز خلق کرد سپس عرش را برابر ساخت تدبیر میکند دستور(آفرینش) را  هیچ شفیعی نیست مگر با اجازۀ او. آن خدای حقیقی شماست پس فقط برای او کرنش کنید آیا متذکر نمیشوید ؟ ﴿۳﴾
وَهُوَ الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ [هود : 7]  و او کسیست که آسمانها وزمین را در شش روزخلق کرد وعرش اوبر آب بود قطعاٌ شما را مبتلا میکند  کدامیک از شما بهتر عمل میکند و اگر بگویی که شما پس از مرگ برانگیخته میشوید کسانی که کافر شدند میگویند حتماٌ این غیر از جادویی آشکار نیست﴿۷﴾

وَتَرَى الْمَلَائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْحَقِّ وَقِيلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ [الزمر : 75] و تو فرشته ها را می بینی از قدرت و نیروی عرش احاصه کننده هایی هستند به ستایش پروردگارشان تسبیح می کنند و میان انها به حق قضاوت شد و گفته شد ستایش فقط مخصوص پروردگار جهانیان است  75
وَأَوْحَى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتاً وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا يَعْرِشُونَ [النحل : 68]  و پروردگارت به زنبور عسل وحی کرد که از کوه ها و درخت و آنچه بالا می برند برای خود خانه ای بر گیر ﴿۶۸﴾
الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى [طه : 5]  خدای رحمت گر که برعرش مسلط است ﴿۵﴾
قُل لَّوْ كَانَ مَعَهُ آلِهَةٌ كَمَا يَقُولُونَ إِذاً لاَّبْتَغَوْاْ إِلَى ذِي الْعَرْشِ سَبِيلاً [الإسراء : 42] بگو اگر با او الهه دیگری بود همانطوری که می گویند باید راهی بسوی عرش پیدا میکرد﴿۴۲﴾
لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ [الأنبياء : 22] اگر در آن دو (آسمانها و زمین) خدایانی غیر از الله و جود داشت حتماً آن دو(آسمانها و زمین) تباه می شدند پس خدا پروردگار عرش منزه است از آنچه وصف میکنند ﴿٢٢﴾
قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ [المؤمنون : 86] بگو پروردگار آسمانهای هفت گانه و پروردگار عرش عظیم کیست؟ ﴿۸۶﴾
فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ [المؤمنون : 116]  و خدا دارنده ی حقیقی برتر است و خدایی غیر از او نیست او پروردگار عرش . بلند نظر است ﴿۱۱۶﴾
فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُلْ حَسْبِيَ اللّهُ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ [التوبة : 129]  پس اگر رویشان را برگرداندند بگو تنها خدا برای من کافیست غیر از او خدایی نیست بر او توکل کرده ام و او پروردگار عرش بزرگ است﴿۱۲۹﴾
اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ [النمل : 26]
إِنِّي وَجَدتُّ امْرَأَةً تَمْلِكُهُمْ وَأُوتِيَتْ مِن كُلِّ شَيْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِيمٌ [النمل : 23] من خانمی را یافتم که پادشاه آنها بود و از هر چیزی به او داده شده بود و برای او تخت عظیمی وجود داشت﴿۲۳﴾
وَرَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّواْ لَهُ سُجَّداً وَقَالَ يَا أَبَتِ هَـذَا تَأْوِيلُ رُؤْيَايَ مِن قَبْلُ قَدْ جَعَلَهَا رَبِّي حَقّاً وَقَدْ أَحْسَنَ بَي إِذْ أَخْرَجَنِي مِنَ السِّجْنِ وَجَاء بِكُم مِّنَ الْبَدْوِ مِن بَعْدِ أَن نَّزغَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَبَيْنَ إِخْوَتِي إِنَّ رَبِّي لَطِيفٌ لِّمَا يَشَاءُ إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ [يوسف : 100] و پدر و مادرش را برقصربالا برد و برای او به سجده افتادند و (یوسف) گفت : ای پدر این تاویل رویای پیشین من است که پروردگارم آن را به حقیقت رساند و البته به من نیکی کرد وقتی که من را از زندان بیرون آورد و شما را از بیابان به اینجا آورد و بعد از آنکه شیطان بین من و برادرانم جدایی و تفرقه انداخت قطعاً پروردگارم بر آنچه بخواهد لطف دارد و البته او دانای حکیم است ﴿۱۰۰﴾
وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِينَ كَانُواْ يُسْتَضْعَفُونَ مَشَارِقَ الأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ الْحُسْنَى عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ بِمَا صَبَرُواْ وَدَمَّرْنَا مَا كَانَ يَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُهُ وَمَا كَانُواْ يَعْرِشُونَ [الأعراف : 137]   و به قومی که در مشرقها و مغربهای زمین به ضعف کشیده شده بودند آن چیزی را ارث دادیم که در آن برکت نهادیم و کلمه پروردگارت بر فرزندان اسراییل به نیکی تمام شد به دلیل آنکه صبر کردند و آنچه را فرعون و قومش درست میکردند و آنچه را سقف می ساختند واژگون کردیم ﴿۱۳۷﴾
قَالَ يَا أَيُّهَا المَلَأُ أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ [النمل : 38] (سلیمان) گفت ای جماعت کدام یک از شما قصر آن زن را پیش من می آورد قبل از آنکه مسلمان شود و پیش من بیاید ؟ ﴿۳۸﴾
قَالَ نَكِّرُوا لَهَا عَرْشَهَا نَنظُرْ أَتَهْتَدِي أَمْ تَكُونُ مِنَ الَّذِينَ لَا يَهْتَدُونَ [النمل : 41] (سلیمان) گفت : برای او (ملکه)  قصرش را ناشناس کنید (تغییرش دهید) تا بینیم آیا آن را میشناسد یا اینکه نمی شناسدش ﴿۴۱﴾
فَلَمَّا جَاءتْ قِيلَ أَهَكَذَا عَرْشُكِ قَالَتْ كَأَنَّهُ هُوَ وَأُوتِينَا الْعِلْمَ مِن قَبْلِهَا وَكُنَّا مُسْلِمِينَ [النمل : 42] و وقتی که (ملکه) آمد گفته شد آیا آن کاخ توست ؟ (ملکه) گفت مثل اینکه همان است و قبل از آن دانش داده شدیم و از مسلمانها بودیم  ﴿۴۲﴾

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر