67 - آیا محمد رسول الله آخرین فرستاده ی خداوند است ؟

پاسخ به : سوالات قرآن برای ترویج و نشر فرهنگ کتاب آسمانی 67
مومنان و باورمندان فهیم و آگاه لطفآ با تدبر و تعقل در آیات الله در کتاب حکیم و با توجه به آیه ی 40 سوره ی احزاب
مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيماً [الأحزاب : 40] محمد پدر هیچ یک از مردان شما نبوده است و لکن او رسول خدا و خاتم پیامبران است و خدا به هر چیزی داناست ﴿۴۰﴾
بفرمایید آیا ختم نبوت اگر ختم را به معنای تمام کننده و پایان دهنده بگیریم به معنی ختم رسالت است ؟ و دیگر رسولی از جانب خدا نخواهد آمد ؟
جواب :
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ [الحجرات : 1] ای کسانی که ایمان آوردید در حضور خدا و رسولش کاری را زودتر انجام ندهید (مقدم نباشید) و حدود خدا را رعایت کنید البته که خدا شنوای داناست ﴿۱﴾

آیا خدا آخرین هشدار دهنده و انذار دهنده را برایمان فرستاد آیا دیگر کسی برای هشدار و انذار که وظیفه ی رسولان بود نخواهد آمد آیا این سخن خداست ؟ آیا خدا دیگر هرگز با بشر سخن نخواهد گفت ؟ قبل از اینکه وارد این بحث شوم برای رفع شبهات احتمالی بگویم که من آخرین پیامبر خدا را محمد رسول الله میدانم و همچنین قرآن را آخرین کتاب خداوند می دانم که مانند تمام کتابهای خداوند کامل و کافی و مفصل است ، البته قبل از اینکه آن کتابها مورد تحریف و تغییر قرار گیرند اما باید صادقانه مطالبی را که از آیات خدا درک میکنم بگویم که ما نمی توانیم برای خدا تکلیف تعیین کنیم و در حد و صلاحیت ما نیست که بگوییم خدا پیامبر و رسولی را می فرستد و یا نخواهد فرستاد به فرموده ی قران نباید مقدم تر از خدا و رسول حرکت کرد و قبل از آنها توهمات و تصورات ذهنی خود را بنام رسول طرح کرد
و بنا به فرمایش قرآن نباید در دین غلو کرد و سخنانی غیر از حقیقت را به خدا نسبت داد زیرا مردم به همین مناسبت دچار گمراهی میشوند که از هواهای نفس پیروی میکنند و دیگران را نیز به گمراهی می کشانند
قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِي دِينِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَلاَ تَتَّبِعُواْ أَهْوَاء قَوْمٍ قَدْ ضَلُّواْ مِن قَبْلُ وَأَضَلُّواْ كَثِيراً وَضَلُّواْ عَن سَوَاء السَّبِيلِ [المائدة : 77] بگو ای اهل كتاب در دين خودتان به ناحق غلوّ نكنيد و هوسهای قومی كه از قبل گمراه شده اند را پيروی نكنيد و بسياری را از راه مساوات گمراه كردند ﴿۷۷﴾
خاتم یعنی چه ؟
ختم در کتاب لغت به معنی مهر، استامپ ، مهر تایید زدن انگشتر بدست کردن و به پایان رساندن آمده همچنین به معنای پایان و عاقبت و نتیجه نیز آمده است
کلمه ی ختم و مشتقات آن در قرآن 8 بار و در 8 آیه تکرار شده و تمام مترجمین در 7 مورد به اتفاق آن را مهر زدن یا مهر نهادن ترجمه کرده اند >> بقره 7 انعام 46 یس 65 شوری 24 جاثیه 23 مطففین 25 مطففین 26
و در آیه ی 40 سوره ی احزاب اکثر قریب به اتفاق مترجمین خاتم را همان خاتم ترجمه کرده اند >>>الهی قمشه ای ، آیتی ، انصاریان ، بهرام پور ، خرمشاهی ، صادقی ، فولادوند ، بختیاری نژاد ، کریم اسلامی ، خاتم النبیین را خاتم پیامبران ترجمه کرده اند زیرا نتوانسته اند خاتم را به معنی تمام کننده ترجمه کنند و خرمدل و مجتبوی و معزی و مکارم خاتم النبیین را در این آیه را به معنی سر آمد پیامبران و تمام کننده پیامبران معنی کرده اند
مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيماً [الأحزاب : 40] محمد پدر هیچ یک از مردان شما نبوده است و لکن او رسول خدا و خاتم پیامبران است و خدا به هر چیزی داناست ﴿۴۰﴾
حتی اگر کلمه ی خاتم را به معنی تمام کننده و پایان دهنده بگیریم باز هم باید توجه کنیم که محمد رسول الله خاتم النبیین است و خاتم المرسلین نیست و ما حق نداریم سخنی را بر لب برانیم که هیچ سندی بر آن نداشته باشیم البته بعید است که خداوند برای اعلان موضوعی به این مهمی فقط به همین یک آیه بسنده کرده باشد و در آیات دیگر قران به موضوعی با این اهمیت هیچ اشاره ای نشده باشد
چراپیروان تمام انبیاء رسول خود را آخرین فرستاده از جانب خدا میدانستند ؟
نباید از نظر دور داشت که تمام باورمندان به پیامبران پیشین که به پیامبری اعتقاد داشتند پیامبر خود را آخرین پیامبر و رسول از جانب خدا میدانستند و به همین دلیل به گمراهی کشیده شدند و پیامبران بعد از او را تکذیب کردند این مطلب عمومیت دارد یهود موسی را آخرین پیامبر می دانند و عیسی و محمد را تکذیب میکنند و پیروان عیسی محمد را تکذیب میکنند و بر این باور غلط خود اصرار دارند با اینکه پیامبران هرگز نگفته اند که آخرین پیامبر هستند باور کنیم که هدایت خدا و رسالت خدا به میل و اراده ی ما نیست بلکه به امر و اراده ی او هر کاری انجام می گیرد پس مانند اقوام گذشته برای خدا تکلیف تعیین نکنیم در زیر پاره ای از آیات را که بر این اندیشه و باور غلط بودند و پیامبران را تکذیب می کردند و قرآن به آنها اشاره میکند را برایتان میگذارم
وَلَقَدْ جَاءكُمْ يُوسُفُ مِن قَبْلُ بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا زِلْتُمْ فِي شَكٍّ مِّمَّا جَاءكُم بِهِ حَتَّى إِذَا هَلَكَ قُلْتُمْ لَن يَبْعَثَ اللَّهُ مِن بَعْدِهِ رَسُولاً كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُّرْتَابٌ [غافر : 34] و قبل از آن یوسف با دلایل روشن برای شما آمد و شما از آنچه که برایتان آورد پیوسته در شک هستید تا زمانی که مرد و از بین رفت گفتید : هرگز خدا بعد از او رسولی بر نمی انگیزد بدانسان خدا گمراه میکند کسی را که او اسراف کنندۀ شک آورنده است ﴿۳۴﴾
وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالآيَاتِ إِلاَّ أَن كَذَّبَ بِهَا الأَوَّلُونَ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُواْ بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالآيَاتِ إِلاَّ تَخْوِيفاً [الإسراء : 59] وما منع نکردیم که آیات را بفرستیم مگر آنکه پیشینیان آن را تکذیب کردند و به ثمود ناقه (شتر ماده) را بعنوان بصیرت دادیم و به آن ستم کردند و آیات را جز برای ترس (از خطر گمراه شدن) نمی فرستیم﴿۵۹﴾
وَإِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَثَمُودُ [الحج : 42] و اگر تو را تکذیب کردند البته قبل از آنها قوم نوح و عاد و ثمود هم (پیامبران را) تکذیب کردند ﴿۴۲﴾
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ [الشعراء : 105] قوم نوح فرستاده ها را تکذیب کردند ﴿۱۰۵﴾
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ [الشعراء : 123] قوم عاد فرستاده ها را تکذیب کردند﴿۱۲۳﴾
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ [الشعراء : 141] قوم ثمود فرستاده ها را تکذیب کردند (دروغ گو شمردند) ﴿۱۴۱﴾
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ [الشعراء : 160] قوم لوط فرستاده ها را تکذیب کردند ﴿۱۶۰﴾
وَإِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ [فاطر : 4] و اگر تو را تکذیب کردند به یقین رسولان قبل از تو را هم تکذیب کردند و بازگشت کارها بسوی خداست﴿۴﴾
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَالْأَحْزَابُ مِن بَعْدِهِمْ وَهَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُ وَجَادَلُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ [غافر : 5] قوم نوح قبل از آنها تکذیب کردند و بعد از آنها هم احزاب (تکذیب کردند) و تمام امتها قصد (جان) رسولانشان را کردند که آن را بگیرند و بوسیله باطل خصومت میکردند تا حقیقت را با آن باطل سازند پس کیفر دادن من چگونه بود ؟ ﴿۵﴾
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ [قـ : 12] قبل ازآنها قوم نوح و اصحاب رس و ثمود ﴿١۲﴾ و عاد و فرعون و برادران لوط ﴿١۳﴾ و اصحاب ایکه و قوم تبع همه ی آنها رسولان را دروغگو خواندند (تکذیب کردند)و وعده ی من محقق شد ﴿١۴﴾
چرا قرآن بر فرستاده شدن رسولان در آینده تاکید میکند ؟
در آیات زیر دقت کنید که >>> وما نرسل المرسلین>>>> فعل مضارع است که دلالت بر حال و آینده دارد و تمام مترجمین غیر از الهی قمشه ای آن را به مضارع ترجمه کرده اند و این بسیار مهم است که این آیات در زمان حیات محمد رسول الله نازل شده و به او از رسولان آینده خبر می دهد که مانند محمد رسول الله بشارت دهنده و هشدار دهنده هستند
وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلاَّ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ [الأنعام : 48] و رسولان را نمی فرستیم مگر بشارت دهنده و هشدار دهنده گانی و هر کس ایمان آورد و اصلاح کرد پس برای آنها ترسی نباشد وغمگین نباشند ﴿۴۸﴾
وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَيُجَادِلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ وَاتَّخَذُوا آيَاتِي وَمَا أُنذِرُوا هُزُواً [الكهف : 56] و رسولان را نمی فرستیم مگر بعنوان بشارت دهنده ها و هشدار دهنده هایی و کسانی که کافر شدند بوسیله ی باطل مجادله می کنند تا حقیقت را باطل نشان دهند و آیات من و آنچه که هشدار داده شدند را به تمسخر گرفتند ﴿۵۶﴾
وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالآيَاتِ إِلاَّ أَن كَذَّبَ بِهَا الأَوَّلُونَ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُواْ بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالآيَاتِ إِلاَّ تَخْوِيفاً [الإسراء : 59] وما منع نکردیم که آیات را بفرستیم مگر آنکه پیشینیان آن را تکذیب کردند و به ثمود ناقه (شتر ماده) را بعنوان بصیرت دادیم و به آن ستم کردند و آیات را جز برای ترس (از خطر گمراه شدن) نمی فرستیم﴿۵۹﴾
وَلِكُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولٌ فَإِذَا جَاء رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ [يونس : 47] و برای هر امتی رسولی است وهر وقت رسولشان بیاید میان آنها به عدالت میان آنها قضاوت میشود وبه آنها ستم نمیشود﴿۴۷﴾
اللَّهُ يَصْطَفِي مِنَ الْمَلَائِكَةِ رُسُلاً وَمِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ [الحج : 75] خدا از ملائکه و از مردم رسولانی برمی گزیند حتمآ خدا شنوای بیناست ﴿۷۵﴾
فَهَلْ يَنتَظِرُونَ إِلاَّ مِثْلَ أَيَّامِ الَّذِينَ خَلَوْاْ مِن قَبْلِهِمْ قُلْ فَانتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ [يونس : 102] ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُواْ كَذَلِكَ حَقّاً عَلَيْنَا نُنجِ الْمُؤْمِنِينَ [يونس : 103] آیا آنها انتظار چیزی را میکشند غیر از مانند روزهای کسانی که قبل از آنها در گذشتند بگو منتظر باشید البته من هم با شما از منتظران هستم ﴿۱۰۲﴾ سپس نجات میدهیم رسولانمان و کسانی را که ایمان آوردند آنگونه بر ما تحقق یافت که مومنان را نجات دهیم ﴿۱۰۳﴾
إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ [غافر : 51] البته ما رسولان خود و کسانی که در زندگی دنیا ایمان آوردند را یاری میکنیم و روزی که شاهدان (برای شهادت دادن) قیام میکنند ﴿۵۱﴾
وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْياً أَوْ مِن وَرَاء حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولاً فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ [الشورى : 51] و شایسته ی بشری نیست که با خدا سخن بگوید مگر بصورت وحی یا از ماورای حجابی یا رسولی میفرستد که با اجازه ی او وحی می کند آنچه را که می خواهد البته او برتر و بالاتری با حکمت است ﴿۵۱﴾
چرا خدا تاکید میکند که فرقی میان رسولان نیست و به محمد رسول الله میگوید که پیامبری با ویژگی های خاص نیست ؟
اگر چنین است که ما معتقدیم که پیامبر ما دارای ویژگی خاصی بوده و آخرین فرستاده ی خداوند است چرا خداوند این ویژگی او را طرح نمی کند و میگوید که به آنتها بگو که تو یک پیامبر نوظهور و جدید با ویژکی های خاص نیستی آیا خدا مبهم سخن می گوید ؟
در حالیکه قران به محمد رسول الله دستور می دهد که به آنها بگو که تو پیامبر ویژه و جدیدی از میان پیامبران نیستی یعنی مانند بقیه هستی و پیامبر بخصوصی نیستی
قُلْ مَا كُنتُ بِدْعاً مِّنْ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِي مَا يُفْعَلُ بِي وَلَا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ [الأحقاف : 9]
متاسفانه ما بر خلاف دستورات قرآن سخنانی را بر زبان می آوریم و به آنها باور داریم که تصورات ذهنی ماست و دلایل روشنی برای آن نداریم با اینکه قران می گوید میان رسولان خدا هیچ فرقی نیست ما محمد رسول الله را اشرف الانبیاء و المرسلین می دانیم
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ [البقرة : 285] رسول به آنچه بسوی او از پروردگارش فرستاده شد باور دارد و مومنان همگی باور کردند خدا را و ملائکۀ او را و کتابهای او را و رسولانش را بین هیچیک از رسولانش فرق نمی گذاریم و گفتند شنیدیم و اطاعت کردیم بخششی از توست پروردگار ما و بسوی توست برگشتن ﴿۲۸۵﴾
با برسی آیات قرآن میتوان نتیجه گرفت که مسیر هدایت باز است و در حد و اندازه ی هیچ کس نیست که بدون دلایل روشن از کتاب برای خدا تکلیف تعیین کند که خدا رسولی دیگر میفرستد یا نه خدا هر کاری را بخواهد انجام میدهد و به توهمات و ذهنیات ما توجه نمیکند البته نباید از نظر دور داشت که قرآن کتابی کامل و کافی و جامع است و مجموعه ی صحف انبیاء پیشین است که نیازهای امروز یک مومن به الله و مسلمان را مرتفع می سازد