پاسخ به : سوالات قرآن برای ترویج و نشر فرهنگ کتاب آسمانی 81
عزیزان فرهیخته و خردمند دیدگاه سنتی بر این باور است که زنها هنگام حیض و نفاس نجس هستند و نمیتوانند نماز بخوانند و روزه بگیرند و اعمال انها باطل است لطفآ با اندیشه و تدبر در آیات کتاب مبین بفرمایید آیا در قرآن منعی برای خواندن نماز و روزه گرفتن برای خانم ها هنگام حیض و نفاس وجود دارد؟
جواب : در قران كريم کلمه ی نجس فقط یک بار آمده (توبه 28) و ان هم صفتی برای مشرکان است و هیچ چیز و موجود دیگری در قران غیر از مشرک نجس نیست و هيچ منعی برای خواندن نماز و انجام مناسک عبادی مانند حج و روزه و قربانی کردن و ........ برای خانمها وجود ندارد و قران فقط به مردها دستور می دهد که به هنگام محیض که زنها دچار مشکل میشوند با آنها نزدیکی نکنید تا اینکه پاکیزه شوند و خود شان را بشویند
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُواْ النِّسَاء فِي الْمَحِيضِ وَلاَ تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىَ يَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ [البقرة : 222] و از تو در بارۀ عادت ماهانه زنان می پرسند بگو : آزاری است پس از زنان در وقت عادت ماهانه زنان کناره بگیرید و نزدیکشان نشوید تا پاکیزه شوند سپس وقتی که پاک شدند پس بیایید شان از هر کجا که فرمان داد به شما خدا. به یقین خدا دوست دارد توبه کننده ها را و دوست دارد پاکان را ﴿۲۲۲﴾
وزنها می توانند به هنگام حیض نماز و عباداتشان را و مناسکشان را بجا اورند و هیچ گونه منعی برای انها در قران ذکر نشده هرگز خدا نه در باره ی خانمها و نه در باره ی هیچ موجودی کلمه ی نجس به کار نبرده مگر مشرکان که این نیز با آن نجسی که ما در ذهن خود داریم متفاوت است و این نجس با آب تطهیر نمی شود زیرا شما اگر یک مشرک را هر قدر هم بشویید و لباسهای پاکیزه بپوشانید و ادکلن و عطر بزنید ماهیت مشرک را قرآن می گوید نجس است مگر آنکه توبه کرده و به دین خدا بگرود و نجس بودن مشرک فقط با ایمان است که پاک میشود و مطهر می گردد
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلاَ يَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَـذَا .................. [التوبة : 28] ای کسانی که ایمان آوردید مشرکان پلید هستند و نباید بعد از این سال ایشان به مسجد الحرام نزدیک شوند .................﴿۲۸﴾
پس واژه کلمه ی نجس در قران با ذهنیات ما متفاوت است زیرا ذهنیات ما تحت تاثیر فتواها و نظرات انسان است که توسط آخوندها و ماموستاها داده میشود اما سخن خدا برای خردمندان بسیار سنجیده تر است که با تفکر در آیات به آن میرسند و نه از طریق فتواهای بی ارزش و صلاحیت ملاها
ما در فارسی هم کلمه ی پاک را در مقابل کلمه ی کثیف و چرک بکار می بریم و نه در مقابل نجس مثلآ هنگام شستن دستها ما دستهایمان را میشوییم نه بدلیل اینکه نجس هستند بدلیل اینکه کثیف هستند قران نیز واژه ی طهارت را برای زدودن نجس هرگز بکار نبرده و می خواهد که ما چرک و کثافت را از خود و لباسمان بزداییم چرا که نجس با هیچ تطهیر کننده ای و آبی پاک و تطهیر نمی شود پاک شدن میتواند هم با آب باشد و هم با ایمان و هم با تطهیر کننده های دیگری که در قران آمده که برای بر طرف شدن نجس بودن مشرک و تطهیر او فقط ایمان لازم است و اینکه دست از شرک بردارد و با شستن رفع نمی شود
برای فهم بیشتر کلمه ی نجس و طهارت و تطهیر به آیات زیر توجه کنید
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ [المدّثر : 4] وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ [المدّثر : 5] و لباست را پاکیزه کن ﴿۴﴾ و چرک و کثافت را از خود دور کن﴿۵﴾
خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلاَتَكَ سَكَنٌ لَّهُمْ وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ [التوبة : 103] از اموالشان صدقه ای بگیر که پاکیزه شان کنی و نفسشان را بوسیلۀ آن اصلاح کنی و برایشان رحمت بخواه البته که دعای تو برای آنها آرامش است وخدا شنوای دا ناست﴿۱۰۳﴾
وَإِذْ قَالَتِ الْمَلاَئِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاء الْعَالَمِينَ [آل عمران : 42] وقتی كه ملائكه گفتند : ای مريم به يقيق خدا تورا بر زنان جهان برگزيد و تورا پاك ساخت ﴿۴۲﴾
وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْناً وَاتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ [البقرة : 125]
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فاغْسِلُواْ وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُواْ بِرُؤُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَينِ وَإِن كُنتُمْ جُنُباً فَاطَّهَّرُواْ وَإِن كُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مَّنكُم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَيَمَّمُواْ صَعِيداً طَيِّباً فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُم مِّنْهُ مَا يُرِيدُ اللّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُم مِّنْ حَرَجٍ وَلَـكِن يُرِيدُ لِيُطَهَّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ [المائدة : 6] ای كسانيكه ايمان آورده ايد هر گاه به سوی نماز قيام كرديد پس صورتهايتان را و دستهايتان را بسوی آرنجها بشوييد و سرهايتان را و پاهايتان را مسح كنيد (دستتان را بمالید ) تا دو استخوان برآمده در مچ و اگر شما جنب بوديد پس پاكيزه شويد و اگر مريض بوديد يا بر سفر بوديد يا يكی از شما از مستراح آ‌مد يا با زنها آميزش كرديد و آب پيدا نكرديد آنگاه قصد خاكی پاکیزه كنيد و از آن (خاک) به صورتهايتان و دستهايتان بماليد خدا نمی خواهد كه بر شما سخت بگیرد و لكن می خواهد تا شما را پاك كند و برای اينكه نعمتش را بر شما تمام كند باشد که شما تشكر كنيد ﴿۶﴾
يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لاَ يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُواْ آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِينَ هِادُواْ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَـذَا فَخُذُوهُ وَإِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُواْ وَمَن يُرِدِ اللّهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللّهِ شَيْئاً أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللّهُ أَن يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ [المائدة : 41] ای رسول تو را محزون نكند كسانی كه در كفر شتاب می كنند از كسانی كه با دهانهايشان گفتند ايمان آورده ايم ولی قلبهايشان ايمان نياورده واز كسانی كه يهودی هستند شنونده ای برای دروغ و شنواننده برای قوم ديگری كه هنوزپیش تو نيامده اند كلام را از مكانش تحريف می كنند می گويند اگر اين به شما داده شد پس آن را بگيريد واگر آن را داده نشديد پس دوری كنيد و هر كس را كه بخواهد خدا او را درفتنه می افکند و هرگز مالك چيزی از خدا برای او نيستی آنها كسانی هستند كه خدا نخواسته است كه برای آنها قلبهايشان را پاك سازد در دنيا خواری است و در آخرت برای آنها عذابی بزرگ است ﴿۴۱﴾
وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ أَن لَّا تُشْرِكْ بِي شَيْئاً وَطَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْقَائِمِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ [الحج : 26] و وقتی که مکان خانه را برای ابراهیم آماده کردیم که با من چیزی را شریک نکن و خانه ام را پاکیزه ساز برای طواف کننده ها و بپا دارنده ها و رکوع کننده ها و سجده ها ﴿۲۶﴾
آیات فوق بسیار بیانگر هستند و میتوانیم از این آیات نتیجه بگیریم که این اندیشه های خرافاتی و اوهام مشرکین هستند که پلید و پلشت هستند و دین رهایی بخش توحید را ملوث میکنند و خلوص را از بین میبرند آنها به دهانشان می گویند که به خدای یکتا باور دارند اما خدایان دیگر را در مقابل خدا قرار می دهند که از آنها نیز حاجت می خواهند و می گویند که اینها شفیعان ما هستند و در مقابل کتاب خدا برای فهم دین کتابهای اولیاء خودشان را قرار میدهند و سخن خدا را کافی نمی دانند و خدا این باور را نجس (پلید و پلشت) میشمارد و به مومنان دستور می دهد که مشرکین نباید به مسجد الحرام در آیند زیرا برخی از سمبلها و پیکره ی بتها که همگی انسان بودند در مسجد الحرام بود و مشرکین برای زیارت و عبادت بتهایشان همه ساله به مسجد الحرام می آمدند و قربانی می کردند و نذر می دادند
برای بررسی بیشتر در باره ی مشرکین و باور های انان در قران به لینک رجوع کنید http://quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post_4260.html
عزیزان فرهیخته و خردمند دیدگاه سنتی بر این باور است که زنها هنگام حیض و نفاس نجس هستند و نمیتوانند نماز بخوانند و روزه بگیرند و اعمال انها باطل است لطفآ با اندیشه و تدبر در آیات کتاب مبین بفرمایید آیا در قرآن منعی برای خواندن نماز و روزه گرفتن برای خانم ها هنگام حیض و نفاس وجود دارد؟
جواب : در قران كريم کلمه ی نجس فقط یک بار آمده (توبه 28) و ان هم صفتی برای مشرکان است و هیچ چیز و موجود دیگری در قران غیر از مشرک نجس نیست و هيچ منعی برای خواندن نماز و انجام مناسک عبادی مانند حج و روزه و قربانی کردن و ........ برای خانمها وجود ندارد و قران فقط به مردها دستور می دهد که به هنگام محیض که زنها دچار مشکل میشوند با آنها نزدیکی نکنید تا اینکه پاکیزه شوند و خود شان را بشویند
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُواْ النِّسَاء فِي الْمَحِيضِ وَلاَ تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىَ يَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ [البقرة : 222] و از تو در بارۀ عادت ماهانه زنان می پرسند بگو : آزاری است پس از زنان در وقت عادت ماهانه زنان کناره بگیرید و نزدیکشان نشوید تا پاکیزه شوند سپس وقتی که پاک شدند پس بیایید شان از هر کجا که فرمان داد به شما خدا. به یقین خدا دوست دارد توبه کننده ها را و دوست دارد پاکان را ﴿۲۲۲﴾
وزنها می توانند به هنگام حیض نماز و عباداتشان را و مناسکشان را بجا اورند و هیچ گونه منعی برای انها در قران ذکر نشده هرگز خدا نه در باره ی خانمها و نه در باره ی هیچ موجودی کلمه ی نجس به کار نبرده مگر مشرکان که این نیز با آن نجسی که ما در ذهن خود داریم متفاوت است و این نجس با آب تطهیر نمی شود زیرا شما اگر یک مشرک را هر قدر هم بشویید و لباسهای پاکیزه بپوشانید و ادکلن و عطر بزنید ماهیت مشرک را قرآن می گوید نجس است مگر آنکه توبه کرده و به دین خدا بگرود و نجس بودن مشرک فقط با ایمان است که پاک میشود و مطهر می گردد
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلاَ يَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَـذَا .................. [التوبة : 28] ای کسانی که ایمان آوردید مشرکان پلید هستند و نباید بعد از این سال ایشان به مسجد الحرام نزدیک شوند .................﴿۲۸﴾
پس واژه کلمه ی نجس در قران با ذهنیات ما متفاوت است زیرا ذهنیات ما تحت تاثیر فتواها و نظرات انسان است که توسط آخوندها و ماموستاها داده میشود اما سخن خدا برای خردمندان بسیار سنجیده تر است که با تفکر در آیات به آن میرسند و نه از طریق فتواهای بی ارزش و صلاحیت ملاها
ما در فارسی هم کلمه ی پاک را در مقابل کلمه ی کثیف و چرک بکار می بریم و نه در مقابل نجس مثلآ هنگام شستن دستها ما دستهایمان را میشوییم نه بدلیل اینکه نجس هستند بدلیل اینکه کثیف هستند قران نیز واژه ی طهارت را برای زدودن نجس هرگز بکار نبرده و می خواهد که ما چرک و کثافت را از خود و لباسمان بزداییم چرا که نجس با هیچ تطهیر کننده ای و آبی پاک و تطهیر نمی شود پاک شدن میتواند هم با آب باشد و هم با ایمان و هم با تطهیر کننده های دیگری که در قران آمده که برای بر طرف شدن نجس بودن مشرک و تطهیر او فقط ایمان لازم است و اینکه دست از شرک بردارد و با شستن رفع نمی شود
برای فهم بیشتر کلمه ی نجس و طهارت و تطهیر به آیات زیر توجه کنید
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ [المدّثر : 4] وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ [المدّثر : 5] و لباست را پاکیزه کن ﴿۴﴾ و چرک و کثافت را از خود دور کن﴿۵﴾
خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلاَتَكَ سَكَنٌ لَّهُمْ وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ [التوبة : 103] از اموالشان صدقه ای بگیر که پاکیزه شان کنی و نفسشان را بوسیلۀ آن اصلاح کنی و برایشان رحمت بخواه البته که دعای تو برای آنها آرامش است وخدا شنوای دا ناست﴿۱۰۳﴾
وَإِذْ قَالَتِ الْمَلاَئِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاء الْعَالَمِينَ [آل عمران : 42] وقتی كه ملائكه گفتند : ای مريم به يقيق خدا تورا بر زنان جهان برگزيد و تورا پاك ساخت ﴿۴۲﴾
وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْناً وَاتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ [البقرة : 125]
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فاغْسِلُواْ وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُواْ بِرُؤُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَينِ وَإِن كُنتُمْ جُنُباً فَاطَّهَّرُواْ وَإِن كُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مَّنكُم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَيَمَّمُواْ صَعِيداً طَيِّباً فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُم مِّنْهُ مَا يُرِيدُ اللّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُم مِّنْ حَرَجٍ وَلَـكِن يُرِيدُ لِيُطَهَّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ [المائدة : 6] ای كسانيكه ايمان آورده ايد هر گاه به سوی نماز قيام كرديد پس صورتهايتان را و دستهايتان را بسوی آرنجها بشوييد و سرهايتان را و پاهايتان را مسح كنيد (دستتان را بمالید ) تا دو استخوان برآمده در مچ و اگر شما جنب بوديد پس پاكيزه شويد و اگر مريض بوديد يا بر سفر بوديد يا يكی از شما از مستراح آ‌مد يا با زنها آميزش كرديد و آب پيدا نكرديد آنگاه قصد خاكی پاکیزه كنيد و از آن (خاک) به صورتهايتان و دستهايتان بماليد خدا نمی خواهد كه بر شما سخت بگیرد و لكن می خواهد تا شما را پاك كند و برای اينكه نعمتش را بر شما تمام كند باشد که شما تشكر كنيد ﴿۶﴾
يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لاَ يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُواْ آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِينَ هِادُواْ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَـذَا فَخُذُوهُ وَإِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُواْ وَمَن يُرِدِ اللّهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللّهِ شَيْئاً أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللّهُ أَن يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ [المائدة : 41] ای رسول تو را محزون نكند كسانی كه در كفر شتاب می كنند از كسانی كه با دهانهايشان گفتند ايمان آورده ايم ولی قلبهايشان ايمان نياورده واز كسانی كه يهودی هستند شنونده ای برای دروغ و شنواننده برای قوم ديگری كه هنوزپیش تو نيامده اند كلام را از مكانش تحريف می كنند می گويند اگر اين به شما داده شد پس آن را بگيريد واگر آن را داده نشديد پس دوری كنيد و هر كس را كه بخواهد خدا او را درفتنه می افکند و هرگز مالك چيزی از خدا برای او نيستی آنها كسانی هستند كه خدا نخواسته است كه برای آنها قلبهايشان را پاك سازد در دنيا خواری است و در آخرت برای آنها عذابی بزرگ است ﴿۴۱﴾
وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ أَن لَّا تُشْرِكْ بِي شَيْئاً وَطَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْقَائِمِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ [الحج : 26] و وقتی که مکان خانه را برای ابراهیم آماده کردیم که با من چیزی را شریک نکن و خانه ام را پاکیزه ساز برای طواف کننده ها و بپا دارنده ها و رکوع کننده ها و سجده ها ﴿۲۶﴾
آیات فوق بسیار بیانگر هستند و میتوانیم از این آیات نتیجه بگیریم که این اندیشه های خرافاتی و اوهام مشرکین هستند که پلید و پلشت هستند و دین رهایی بخش توحید را ملوث میکنند و خلوص را از بین میبرند آنها به دهانشان می گویند که به خدای یکتا باور دارند اما خدایان دیگر را در مقابل خدا قرار می دهند که از آنها نیز حاجت می خواهند و می گویند که اینها شفیعان ما هستند و در مقابل کتاب خدا برای فهم دین کتابهای اولیاء خودشان را قرار میدهند و سخن خدا را کافی نمی دانند و خدا این باور را نجس (پلید و پلشت) میشمارد و به مومنان دستور می دهد که مشرکین نباید به مسجد الحرام در آیند زیرا برخی از سمبلها و پیکره ی بتها که همگی انسان بودند در مسجد الحرام بود و مشرکین برای زیارت و عبادت بتهایشان همه ساله به مسجد الحرام می آمدند و قربانی می کردند و نذر می دادند
برای بررسی بیشتر در باره ی مشرکین و باور های انان در قران به لینک رجوع کنید http://quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post_4260.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر